Page 24 - Forti Winter 2024

In mijn straat, de Ermelostraat in het Zuiderpark, woonde
aan de overkant bij ons de familie Jansen, met 6
kinderen. Een aantal jongens waren lid van een
drumband. En wel de RK drumband Kindervreugd. Dit
was een onderdeel van de KAB (Katholieke Arbeiders
Beweging). De bedoeling was met deze muziek de
kinderen met Palmpasen naar het kinderziekenhuis te
brengen met hun versierde Palmstokken. En ook te
spelen in het oude Openluchttheater in het Zuiderpark
tijdens de zomervoorstellingen, die daar voor de kinderen
werden gehouden.
De jongens vroegen aan mij om lid te worden als
tamboer. Ik mocht lid worden omdat ik een eigen koperen
platte trommel had. Deze was van mijn vader die rond de
jaren 1920-25 speelde bij de Loosduinse Harmonie. Die
trommel heb ik overigens nog steeds. Ik kreeg les samen
met Kees van Baal van Harry de Jong, die woonde in de
Teylerstraat. Met z’n tweeën spelen op een dieptrommel.
Dat ging van dikke pannenkoeken, dikke pannenkoeken,
om het roffelen te leren. Ook zo’n riedeltje was “daar
komen ze aan, daar komen ze aan, ze hebben geen
kousen of schoenen meer aan”. Daar moet je nu eens
mee aankomen! Na een jaar mocht ik meelopen. De
kleding was zwarte broek, wit overhemd en zwarte
stropdas. En een tweedehands legerjack, dat zwart
geverfd was. Als het regende dan liep de verf door. De
instructie bij de tamboers was door de heer Groen en bij
de hoornblazers door de heer Boelhouwer. Ik weet nog
goed bij mijn eerste optreden dat ik een blauw bovenbeen
had. Ter bescherming had je schootvellen tussen de
trommel en je been. Maar ik had er nog geen, dus dat
was een pijnlijke ervaring. Na enkele jaren kregen we
echte uniformen, gemaakt door Peek en Cloppenburg. De
houten dieptrommels veranderde ook steeds van kleur.
Na enige tijd verlieten wij de KAB en werden zelfstandig
onder de naam Fortissimo. Voor die naam zijn diverse
voorvoegsels geweest.
En ook werden de instrumenten vervangen.
Een bepaalde tijd konden we niet optreden door te weinig
leden. Het was erg populair om bij een muziekvereniging
een majorettepeloton toe te voegen. Dus dat werd bij ons
ook gestart. Het ging prima een hele groep meisjes
melden zich aan.
De optredens gingen weer beter en ook het ledenaantal
steeg. Toen werd besloten om een jachthoornpeloton toe
te voegen, die bestond uit dames. De band bestond
hiervoor alleen uit heren! Het aantal was zelfs op een
bepaalde tijd 65!